Category Archives: Polski

We wtorek, 8 grudnia 2020 roku, 9 towarzyszy zostało aresztowanych przez DGSI, francuską jednostkę policji antyterrorystycznej, w całej Francji. W Tuluzie, w Dordogne, w regionie paryskim, w Bretanii i w Rennes. Anarchistom zarzuca się, że są “związkiem przestępczym planującym atak terrorystyczny”. Wszyscy z wyjątkiem jednego towarzysza zostali zwolnieni, niektórzy po miesiącach spędzonych w areszcie tymczasowym. Oczekują na proces i znajdują się pod kontrolą sądową. Oskarżeni, z których nie wszyscy się znają, są od dłuższego czasu inwigilowani, w tym inwigilowani cyfrowo, np. poprzez umieszczanie urządzeń nagrywających w pojazdach, a także inwigilowani fizycznie.

Tutaj znajdziesz więcej informacji i wiadomości solidarnościowe w języku polskim.

Aktualizacja: 4 kwietnia i zwolnienie Libre Flot

W miniony poniedziałek, 4 kwietnia byliśmy świadkami entuzjastycznych reakcji na wezwanie do działania w ramach solidarności z Libre Flot. W całej Europie odbyły się akcje, w tym demonstracje przed ambasadami i konsulatami Francji; akcje pisania listów i inne formy wsparcia były widoczne także w innych częściach świata, aż po Rosję i Stany Zjednoczone. To porywające, że w tak krótkim czasie i bez koordynacji udało się uzyskać tak duże międzynarodowe poparcie.

Kopenhaga, Dania:
https://www.facebook.com/100066679933862/posts/314812434084752/

Albi, Francja
https://www.youtube.com/watch?v=QLLOvL7-0Is

Marsylia, Francja
https://twitter.com/tkns_mars/status/1511461218279641088

Monachium, Niemcy:
https://www.instagram.com/p/Cb8PvXIsmCB/

Ateny, Grecja:
https://twitter.com/laf_portal/status/1511015657001086978

Thessaloniki, Grecja:
https://libertasalonica.wordpress.com/2022/04/04/victoire-a-la-greve-de-la-faim-du-militant-social-et-revolutionnaire-international-libre-flot/

Kraków, Polska:
https://www.facebook.com/323270878171872/posts/1333983450433938/

Lizbona, Portugalia
https://sansnom.noblogs.org/archives/11510

Bern & Genewa, Szwajcaria:
https://barrikade.info/article/5100

Bristol, UK:
https://kurdistansolidarity.net/2022/04/04/some-are-heroes-while-others-are-terrorists/

Kyiv, Ukarina:
https://solidaritytodecember8.wordpress.com/2022/04/04/kiev-solidarity-to-libre-flot/

Inne miejsca
https://expansive.info/Libre-Flot-amour-et-solidarite-internationale-3230

4 kwietnia wieczorem Libre Flot zdecydował się zakończyć strajk głodowy z powodu pogarszającego się stanu zdrowia. W czwartek, 7 kwietnia Libre Flot został zwolniony na mocy postanowienia sędziego z powodów medycznych i przewieziony do cywilnego szpitala, gdzie został poddany leczeniu.
Należy jednak podkreślić, że nie jest to koniec jego walki, nie należy też zaprzestać międzynarodowego wsparcia dla niego.

Libre Flot jest zobowiązany do regularnego zgłaszania się na policję i musi nosić elektroniczną bransoletkę. Co więcej, sędzia ma prawo wrzucić go z powrotem do więzienia, jeśli jego stan zdrowia się poprawi.

Oświadczenie Libre Flota o zakończeniu strajku głodowego:

Te prawie 16 miesięcy spędzone w odosobnieniu pozostawiło we mnie o wiele więcej konsekwencji fizycznych, ale przede wszystkim psychicznych i mentalnych niż 10 miesięcy wojny w Syrii.

[Więcej] nawet niż to, co przeżyłem podczas wyzwolenia Raqqi, stając twarzą w twarz z oddziałami Daesh broniącymi zaciekle stolicy swojego kalifatu,

Pozostaję oszołomiony nie tylko cenzurą, jaka otacza moją sytuację, ale przede wszystkim milczeniem wobec mojej uzasadnionej i rozsądnej prośby ze strony rządu francuskiego, PNAT (Krajowej Prokuratury Antyterrorystycznej) i sędziego śledczego Jeana-Marca Herbauta, demonstrujących w ten sposób wybór, by pozwolić mi umrzeć!

Jednak w dniu moich urodzin, po 36 dniach strajku głodowego, kiedy mój stan zdrowia staje się bardziej niebezpieczny niż kiedykolwiek, dokonuję wyboru życia jako odrodzenia, nowego życia, które tej wiosny towarzyszy i odwraca się od potencjalnego śmiertelnego wyniku. 4 kwietnia 2022 r. o godz. 18.00 postanowiłem zatankowaćdo pełna.

Ale nic się teraz nie kończy, pozostaję zamknięty, pogrzebany żywcem i bardziej niż kiedykolwiek liczę na Wasze wsparcie i apel o solidarność.

Powtarzam, że proszę jedynie o traktowanie mnie jak wszystkich współoskarżonych, czyli o zwolnienie mnie na czas, aby móc wykazać oszczerczą stronę tego haniebnego oskarżenia o terroryzm, które nie trzyma się kupy.

Z pozdrowieniami i szacunkiem,

Libre Flot.

Libre Flot o swoim zwolnieniu:

Dzisiaj, 7 kwietnia 2022 r., zostałem zwolniony z powodów medycznych, pod nadzorem elektronicznej bransolety…

Zostałem przeniesiony do szpitala na wolności, aby skorzystać z wszelkiej niezbędnej opieki wynikającej z tego długiego okresu wycieńczenia. Będę mógł skupić się na odbudowie mojego ciała, intelektu i psychiki.

To dla mnie wspaniała wiadomość, choć droga do rozbicia fikcji oskarżenia o terroryzm, znanej jako afera 8.12, jest zapewne jeszcze długa.

Ale nie zapomniałem o Was i chciałbym z całego serca podziękować wszystkim ludziom, organizacjom i grupom, które mnie wspierały i rozpowszechniały.

Nie mam słów, by wyrazić moją wdzięczność!

Jeszcze raz dziękuję,

BERXWEDAN JIYAN E!

Libre Flot

Przetłumaczono z: https://soutien812.blackblogs.org/2022/04/07/libre-flot-a-mis-fin-a-sa-greve-et-est-libere-pour-raison-medicale/

To, co wydarzyło się w zeszłym tygodniu, było małym, ale znaczącym krokiem międzynarodowej solidarności i walki więziennej. Mimo to nie ma czasu na samozadowolenie. Na całym świecie wiele osób pozostaje w więzieniach. Wzywamy do nieustannego wspierania Libre Flot i wszystkich więźniów, dopóki wszyscy nie będą wolni.

Bohaterowie i “Terroryści”

Oświadczenie na Międzynarodowy Dzień Akcji Solidarności z Libre Flot

24 lutego rosyjskie wojsko rozpoczęło wojnę przeciwko Ukrainie. Ta brutalna wojna wstrząsnęła wieloma osobami na całym świecie. W odpowiedzi tysiące obcokrajowców przyjechało na Ukrainę, aby wziąć udział w jej obronie. Są oni witani w Ukrainie z otwartymi ramionami, bez względu na ich poglądy polityczne. Wielu ludzi na całym świecie, zwłaszcza na Zachodzie, a nawet niektóre rządy, czci ich jako bohaterów.

W tym samym czasie siedem lat temu siły kurdyjskie wyzwoliły Kobani w północnej Syrii z rąk bojowników Państwa Islamskiego, którzy dopuszczali się niewyobrażalnego okrucieństwa wobec ludności. Musiały jednak minąć kolejne cztery lata, zanim kurdyjskie i arabskie Syryjskie Siły Demokratyczne zdobyły ich ostatnią twierdzę na wschodnim brzegu Eufratu w Deir ez-Zor.

Podobnie jak w dzisiejszej Ukrainie, wielu obcokrajowców, od Chin po Brazylię, pojechało do Syrii i Iraku i walczyło ramię w ramię z miejscowymi siłami, aby pokonać tę grupę terrorystyczną. Jednym z nich był Libre Flot.

Libre Flot pojechał do Syrii z miłości do życia, człowieczeństwa i wolności. Jest prawdziwym internacjonalistą, który widział cierpienie w dalekich krajach jako swoje własne cierpienie, a walkę z tyranią na obcej ziemi jako swoją własną walkę. Jednak po powrocie do kraju nie spotkał się z przyjęciem godnym bohatera, lecz był śledzony przez policję i założono mu podsłuch na telefon. Został aresztowany 8 grudnia 2020 r. i na podstawie sfabrykowanych zarzutów i słabych dowodów trafił na 15 miesięcy do aresztu śledczego i izolatki pod pretekstem, że jest przywódcą organizacji terrorystycznej.

Podczas gdy francuskie media i niektórzy politycy wychwalają ochotników walczących w Ukrainie, a francuskie wojsko kontynuuje tzw. operację antyterrorystyczną w Mali, Czadzie i innych krajach, Libre Flot — osoba, której jedynym przestępstwem była walka z prawdziwymi terrorystami na obcej ziemi w obronie tamtejszych obywateli — jeszcze niecałe dwa tygodnie temu był zamknięty w więzieniu Bois-d’Arcy.

Obecnie Libre Flot kontynuuje strajk głodowy w szpitalu. Schudł już 16 kg, ale pozostaje silny duchem i jest zdeterminowany, by walczyć o swoją wolność. Dzisiejszy dzień, 4 kwietnia, jest dniem symbolicznym. To nie tylko urodziny Libre Flot, to także urodziny Abdullaha Öcalana, który od 1999 r. odsiaduje w Turcji wyrok dożywocia. Dziś jesteśmy tu nie tylko po to, by okazać nasze wsparcie dla Libre Flot, ale także, by zademonstrować naszą solidarność ze wszystkimi więźniami politycznymi na całym świecie.

Dzisiaj, trzydzieści siedem dni od rozpoczęcia strajku głodowego, żądamy natychmiastowego zakończenia tego groteskowego przejawu niesprawiedliwości. Żądamy natychmiastowego uwolnienia Libre Flota.

Potępiamy skorumpowany wymiar sprawiedliwości, który odebrał Libre Flotowi i wielu innym wolność na podstawie domniemania winy. Potępiamy logikę antyterrorystyczną, którą państwo francuskie i wiele innych państw stosowało w celu uciszenia działaczy politycznych i dysydentów. Potępiamy hipokryzję państwa francuskiego, które bezwstydnie łamie swoje własne motto „Wolność, Równość, Braterstwo” i ściga tych, którzy o nie walczą.

Solidarność z Libre Flot!

Solidarność z wszystkimi
więźniami politycznymi!

Nikt nie będzie wolny,
dopóki wszyscy nie będziemy wolni!

Od międzynarodowej grupy osób
solidaryzujących się z Libre Flot

4.4.2022

Wezwanie do działania: Międzynarodowy Dzień Solidarności 4 kwietnia 2022 r.

8 grudnia 2020 r. grupa siedmiu osób została aresztowana przez państwo francuskie za rzekome powiązania z terroryzmem. Wszystkie te osoby, z wyjątkiem jednej, zostały zwolnione bez postawienia konkretnych zarzutów, poza zarzutem “spisku kryminalnego”, który może być wykorzystany do zaostrzenia wyroku i odebrania praw. Libre Flot został przeniesiony do izolatki kilka dni po aresztowaniu i jest jedynym z aresztowanych, który nadal przebywa za kratkami.

Przez cały okres jego uwięzienia państwo francuskie próbowało twierdzić, że działania Flota, polegające na przyłączeniu się do walki wyzwoleńczej przeciwko Państwu Islamskiemu, są takie same jak działania tych, którzy wyjechali do Syrii, aby przyłączyć się do ISIS.

27 lutego Flot rozpoczął strajk głodowy na znak protestu przeciwko ponad 14 miesiącom aresztu tymczasowego, oskarżeniu o spisek siedmiu osób, które nawet się nie znały, oraz próbom państwa francuskiego, by twierdzić, że ci, którzy walczyli z Państwem Islamskim, nie różnią się od członków ISIS, którym się przeciwstawiali.

24 marca, po znacznej utracie wagi i z problemami zdrowotnymi, Libre Flot został hospitalizowany.

4 kwietnia będzie 36. dniem jego strajku głodowego.

4 kwietnia przypadają również jego urodziny.

W tym dniu wzywamy do ustanowienia międzynarodowego dnia solidarności. Wzywamy wszystkich towarzyszy i każdego przyzwoitego człowieka, który ma poczucie sprawiedliwości, do protestowania przed ambasadami, konsulatami i instytutami Francji lub do znalezienia innego sposobu wyrażenia sprzeciwu wobec tej rażącej niesprawiedliwości.

ZNISZCZYĆ WSZYSTKIE WIĘZIENIA.

WOLNOŚĆ DLA UWIĘZIONYCH TOWARZYSZY.

Solidarność z towarzyszami we Francji!

25 dzień strajku // Libre Flot w szpitalu

Mimo, ze jest w pełni sił duchowych, nasz towarzysz stwierdził, że fizycznie nie ma już siły.. Ma trudności z samodzielnym staniem, poruszaniem się itd. Libre Flot czekał na tę hospitalizację, aby móc na jakiś czas wyjść z izolacji i w razie potrzeby mieć bezpośredni dostęp do lekarzy i odpowiedniej opieki medycznej.

W ostatnią sobotę (19 marca) oczekiwanie na zwykły formularz medyczny potrzebny do przewiezienia go do szpitala trwało 9 godzin, a na dodatek był otoczony przez silnie uzbrojonych policjantów.

Libre Flot wciąż apeluje uwolnienie, którego wciąż mu odmawiają, mimo że wielokrotnie wszczynał tę procedurę.

Zwielokrotniajcie wszędzie akcje wsparcia.

ZNISZCZYĆ WIĘZIENIA.
KONIEC Z IZOLATKAMI.

Petycja o uwolnienie Libre Flota: https://www.mesopinions.com/petition/droits-homme/soutien-greve-faim-liberte-florian/173967

Spojrzenie na represje na całym świecie


Przetłumaczone przez 161 Crew

Rozgromienie grupy „8 grudnia” jest bardzo podobne do innych przypadków represji, które pojawiły się w ramach „wojny z terrorem” i jej narracji na całym świecie.

Niezależnie od tego, czy spojrzymy na operacje Pandora (Hiszpania), Backfire (USA), Sieci (Rosja), Fénix (Czechy) czy Tarnac (Francja), możemy znaleźć podobieństwa.

Sposób, w jaki zazwyczaj dochodzi do rozprawy z „przestępcami”, jest spektakularny: przyjeżdżają nieoznakowane furgonetki i oddziały policji szturmują mieszkania różnych osób. Kominiarki, broń automatyczna i tarcze kuloodporne są często widoczne na miejscu zdarzenia, aby nadać akcji bardzo poważny wygląd i przedstawić aresztowanych jako bardzo niebezpiecznych osobników.

Czasami w takich przypadkach dochodzi do prowokacji — infiltracji przez agentów policyjnych, którzy wabią podejrzanych o popełnienie przestępstwa. Następnie operacja zyskuje rozgłos w mediach — policja twierdzi, że udało się zneutralizować komórkę lub siatkę terrorystyczną, demonizuje aresztowanych, przedstawia ich w określony sposób.

Potem sprawa ciągnie się przez kilka lat z niewielkimi lub nieistotnymi dowodami w stosunku do przedmiotu i skali pierwotnego oskarżenia. Towarzysze spędzają od kilku miesięcy do ponad roku w areszcie, często w bardzo surowych warunkach.

Kiedy sprawa trafia do sądu, proces ujawnia brak dowodów, dziury w narracji śledztwa i ogólnie słabą i nieprzekonującą sprawę. Wszystko się wówczas rozpada, ludzie zostają uznani za niewinnych lub otrzymują wyrok w zawieszeniu, lub podobną niewielką karę — jeśli porównać ją z tym, jakie wrażenie sprawiały na początku straszne oskarżenia o terroryzm.

Zniszczony wan więzienny po zamieszkach w Egipcie.

Władze na całym Świecie pracują nad strategiami zwalczania różnych radykalnych ruchów

Odbudowują własną legitymację i stają się bardziej skuteczne w represjonowaniu tych elementów społeczeństwa, które stanowią zagrożenie dla status quo, tych oferujących alternatywy, praktykujących opór i rewolucyjne organizowanie się.

Jeśli chcemy być silni jako ruch, musimy pracować nad tym, jak bronić się przed represjami — neutralizować ich skuteczność bez obezwładniania nas samych, a także nad tym, jak wspierać towarzyszy, którzy znajdują się na jednym z wielu frontów naszej walki, przetrzymywani w więzieniach.

Solidarność oznacza budowanie ruchu, nie tylko działanie w reakcji na posunięcia państwa. Kiedy nasi towarzysze są przetrzymywani w więzieniach lub spotykają się z innymi rodzajami represji, musimy skupić wszystkie emocje, jakie to w nas wywołuje, w tym wściekłość — i użyć ich w strategicznym długoterminowym organizowaniu z taką samą powagą i determinacją, jaką odczuwamy od początku.

Możemy uczyć się na podobnych wzorcach represji na całym świecie. Jeśli jesteście zainteresowani, przeczytajcie artykuł Taking a Global View at Repression oraz broszurę Repression Patterns in Europe.

Aktualizacja: Szósty dzień strajku głodowego.

Minęło już sześć dni, odkąd nasz towarzysz rozpoczął strajk głodowy.

Zrobił to na początku inwazji na Ukrainę, doskonale zdając sobie sprawę, że ta informacja utonie w wiadomościach o wojnie. Że wszystkie wysiłki zostaną skoncentrowane na wspieraniu ruchu oporu na Ukrainie i uciekających stamtąd ludzi.

To zadziwiające, jakie poparcie dla Ukrainy udało się zebrać, nawet jeśli towarzyszyły mu wady i sprzeczności: nastroje rasistowskie i nacjonalistyczne wizje przyszłości, by wymienić tylko dwie z nich.

Nasz towarzysz w ten sam sposób wspierałby ludzi walczących o wolność. Przebywa w izolacji, metodzie stosowanej przez państwo, aby pozbawić nas kontaktu i łączności z innymi.

Potrzebuje nas w taki sam sposób, w jaki my potrzebujemy siebie nawzajem, albowiem nigdy nie możemy wygrać w pojedynkę. Człowiek ze swoim ciałem może przeciwstawić się represjom państwa, ale bez dostępu, jaki mamy na zewnątrz, jego głos nie zostanie usłyszany. Oto kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby go wesprzeć

  1. Podejmij działania wspierające i akcje przeciwko ambasadzie Francji w miejscu zamieszkania.
  2. Wysyłaj e-maile do ambasady.
  3. Pisz artykuły na ten temat i rozpowszechniaj je wszędzie lub rozpowszechniaj informacje o tym blogu.

W naszych codziennych zmaganiach wspieramy także naszego uwięzionego towarzysza i choć nie wierzymy francuskiemu wymiarowi sprawiedliwości, dobrze jest upewnić się, że wiedzą, co się dzieje.

Oto przykład treści e-maila do władz francuskich

Do wszystkich, których to może dotyczyć.

Sześć dni temu osoba uwięziona i odizolowana w Bois D’Arcy rozpoczęła strajk głodowy. Jestem pewien, że jesteście już tego świadomi. Może myślicie, że z powodu inwazji na Ukrainę nikt nie zwróci uwagi na osobę umierającą z głodu w murach waszego kompleksu więziennego. Że nikt nie mówi i nie dzieli się ze światem tym, co się dzieje. Mylicie się. Jeśli izolujecie kogoś pod zarzutem terroryzmu, ale nie możecie przedstawić żadnych dowodów i nie macie żadnego powodu, by go przetrzymywać, poza tym, że “ma charyzmatyczną osobowość”, to w oczach ludzi wyglądacie niepoważnie. Śmierć tej osoby będzie krwią na waszych rękach. Jak wytłumaczycie to jego rodzinie. Jak później usprawiedliwicie to publicznie? Jeśli wierzycie, że podjęcie tych działań przed wyborami zapewni wam głosy i pokaże waszą siłę, to mogę wam teraz powiedzieć, że matki zabitych rosyjskich żołnierzy, którzy najechali Ukrainę, nie widzą siły Putina. Widzą, że ich własne dzieci zostały poświęcone jako pionki w politycznych rozgrywkach państw narodowych. Piszę to, aby podzielić się tą perspektywą. Wy już wiecie o tych sprawach. Kwestią, która jest obecnie dyskutowana, jest prawdopodobnie to, jak niezauważalna będzie jego śmierć. Czy potraficie odpowiedzieć na presję wywieraną przez tę osobę, która oddaje życie za wolność? Zastanówcie się nad tym. Wypuszczenie go do domu najprawdopodobniej nie oznacza, że śledztwo zostanie przerwane, na razie nie ma szansy, aby społeczeństwo aż tak się zmieniło. Jeśli więc dotychczasowe przesłuchania nic nie dały, a wszyscy inni w tej sprawie zostali już wypuszczeni, nie ma nic do zyskania, by trzymać go na tych zasadach aż do śmierci, ale wszystko można stracić.

8 grudnia nie jest odosobnionym przypadkiem

Rozgromienie grupy „8 grudnia” jest bardzo podobne do innych przypadków represji, które pojawiły się w ramach „wojny z terrorem” i jej narracji na całym świecie. Niezależnie od tego, czy spojrzymy na operacje Pandora (Hiszpania), Backfire (USA), Network case (Rosja), Fénix (Czechy) czy Tarnac (Francja), możemy znaleźć podobieństwa. Sposób, w jaki zazwyczaj dochodzi do rozprawy z „przestępcami”, jest spektakularny: przyjeżdżają nieoznakowane furgonetki i oddziały policji szturmują mieszkania różnych osób. Kominiarki, broń automatyczna i tarcze kuloodporne są często widoczne na miejscu zdarzenia, aby nadać akcji bardzo poważny wygląd i przedstawić aresztowanych jako bardzo niebezpiecznych osobników. Czasami w takich przypadkach dochodzi do prowokacji — infiltracji przez agentów policyjnych, którzy wabią podejrzanych o popełnienie przestępstwa. Następnie operacja zyskuje rozgłos w mediach — policja twierdzi, że udało się zneutralizować komórkę lub siatkę terrorystyczną, demonizuje aresztowanych, przedstawia ich w określony sposób. Potem sprawa ciągnie się przez kilka lat z niewielkimi lub nieistotnymi dowodami w stosunku do przedmiotu i skali pierwotnego oskarżenia. Towarzysze spędzają od kilku miesięcy do ponad roku w areszcie, często w bardzo surowych warunkach. Kiedy sprawa trafia do sądu, proces ujawnia brak dowodów, dziury w narracji śledztwa i ogólnie słabą i nieprzekonującą sprawę. Wszystko się wówczas rozpada, ludzie zostają uznani za niewinnych lub otrzymują wyrok w zawieszeniu, lub podobną niewielką karę — jeśli porównać ją z tym, jakie wrażenie sprawiały na początku straszne oskarżenia o terroryzm.

Władze na całym świecie pracują nad strategiami zwalczania różnych radykalnych ruchów, odbudowują własną legitymację i stają się bardziej skuteczne w represjonowaniu tych elementów społeczeństwa, które stanowią zagrożenie dla status quo, oferując alternatywy, praktykując opór i rewolucyjne organizowanie się. Jeśli chcemy być silni jako ruch, musimy pracować nad tym, jak bronić się przed represjami — neutralizować ich skuteczność bez obezwładniania nas samych, a także nad tym, jak wspierać towarzyszy, którzy znajdują się na jednym z wielu frontów naszej walki, przetrzymywani w więzieniach. Solidarność oznacza budowanie ruchu, nie tylko działanie w reakcji na posunięcia państwa. Kiedy nasi towarzysze są przetrzymywani w więzieniach lub spotykają się z innymi rodzajami represji, musimy skupić wszystkie emocje, jakie to w nas wywołuje, w tym wściekłość — i użyć ich w strategicznym długoterminowym organizowaniu z taką samą powagą i determinacją, jaką odczuwamy teraz.

Możemy uczyć się na podobnych wzorcach represji na całym świecie. Jeśli jesteście zainteresowani, przeczytajcie artykuł Taking a Global View at Repression (https://crimethinc.com/2018/08/28/taking-a-global-view-of-repression-the-prison-strike-and-the-week-of-solidarity-with-anarchist-prisoners) oraz broszurę Repression Patterns in Europe (https://solidarity.international/index.php/2017/07/21/on-repression-patterns-in-europe/).

Solidarność z towarzyszami oskarżonymi w sprawie z 8 grudnia!
Dopóki wszyscy nie będą wolni.

Co się stało?

We wtorek, 8 grudnia 2020 roku, DGSI, francuska jednostka policji antyterrorystycznej, w całej Francji dokonano aresztowania dziewięciorga towarzyszy. W Tuluzie, w Dordogne, w regionie paryskim, w Bretanii i w Rennes. Anarchistów oskarża się o bycie „związkiem przestępczym planującym atak terrorystyczny”. Wszyscy, z wyjątkiem jednego towarzysza zostali zwolnieni, niektórzy po miesiącach spędzonych w areszcie tymczasowym. Oczekują na proces i znajdują się pod nadzorem sądu. Oskarżeni, z których nie wszyscy się znają osobiście, byli przez długi czas inwigilowani, w tym inwigilowani cyfrowo, np. poprzez umieszczanie urządzeń nagrywających w pojazdach, jak również inwigilowani fizycznie.


Jeden z towarzyszy, znany jako Libre Flot, wciąż jest przetrzymywany w izolatce z ograniczonym dostępem odwiedzających. Oficjalnym powodem podawanym jako uzasadnienie ciągłego przetrzymywania tego towarzysza, i to w takich warunkach, gdy wszyscy inni oskarżeni zostali zwolnieni, jest fakt, że władze i sąd uznają go za przywódcę „grupy”. W ten sposób uzasadniają surowe warunki jego przetrzymywania — aby zapobiec tzw. możliwemu wpływowi na innych oskarżonych.
Wcześniej w lutym, sąd odrzucił wniosek Libre Flot o zwolnienie (po ponad roku) z aresztu i możliwość odpowiadania z wolnej stopy.
We Francji powstał Komitet 8/12 na rzecz wsparcia anarchistów, wrobionych w kryminalną sprawę „Grupy 8 grudnia”. Do tej pory cała sprawa nie jest znana na skalę międzynarodową, z powodu bariery językowej. Teraz potrzebujemy międzynarodowej solidarności i zwracamy się z apelem do towarzyszy na całym świecie.